25 Aralık 2008 Perşembe

durdum. durayazdım.

duruyorsun. herşey akıp giderken. izole edebildin sonunda kendini. mutlak bir sessizlik. koskoca bir şehrin tüm sesleri kalp atışın oldu. aradığın işte buydu. tekbaşına ama bir olmak. şu anda uzaktaki o vapurdan atılan simitleri yakalayan martının dikkatisin. sonra bi anda annesi ile parkta oynayan çocuğun neşesi. bi anda trafiğin keşmekeşinde bir kavganın şiddeti. daha sonra yıldız parkında ağaç altlarının gizliliği. birden köprüdeki bir oltanın ucundaki balığın çaresizliği oluvermişsin...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder